Vrijdag negentien juli

tweeduizend negentien.

Rond tien over elf s'avonds.

Heerlijk warm nog.

​

Het eerste bord zei hier begint de snelweg!

Het derde bord zei...

​

Na zeven uur honderddertig!

​

Ik reed negentig.

Remmen ging niet meer.

Platgooien lukt ook niet meer.

Ik rij gewoon de berm in en zet m'n voeten naast de motor.

En dan zie ik wel waar ik terecht kom.

​

Het was een zachte berm.

Het voorwiel groef zichzelf meteen in.

En het laatste dat ik zag, was het stuur dat uit mijn handen verdween. 

​

​